تبیین «قرابت» به‌مثابه «اعتبارِ محوری» در مدیریت اسلامی
مصباح‌الهدی باقری[۱]
مهدی سپهری[۲]
جواد آزادی احمدآبادی[۳]
.[۱]استادیار و عضو هیئت علمی دانشکده معارف اسلامی و مدیریت دانشگاه امام صادق علیه السلام. تهران. ایران.
.[۲] استادیار و عضو هیئت علمی دانشکده الهیات، معارف اسلامی و ارشاد دانشگاه امام صادق علیه السلام. تهران. ایران.
[۳]. نویسنده مسئول، دانشجوی دوره دکتری رشته مدیریت دولتی گرایش تصمیم‌گیری و خط‌مشی‌گذاری عمومی و پژوهشگر مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه‌السلام. تهران. ایران
چکیده
مسئله پژوهش حاضر از تدقیق در اثرات فروکاهش مبانی انسان‌شناسی، هستی‌شناسی و معرفت‌شناسی در تئوری سازمان و مدیریت غربی نشئت میگیرد. بر این اساس، با رهگیری این فروکاهش در مبانی، نشان داده می‌شود که «رقابت» به‌عنوان داعیِ اصلی و اعتبارِ محوری در دیدگاه‌های سه‌گانه مدرن، نمادین تفسیری و پست‌مدرن مطرح است. در ادامه با رویکرد موضوع‌شناسیِ فلسفی، و با استفاده از روش‌های متناسب با ساحاتِ گوناگون تحقیق در حوزه اعتباریات و شیوه تحلیل مضمون، به شناسایی و معرفی قرابت به‌مثابه اعتبار محوری در مدیریت اسلامی پرداخته می‌شود. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که در اندیشه اسلامی، کمال حقیقی، قرب به خدای متعال است که از مسیر ولایت‌پذیری انسان کامل محقق می‌شود و در ظاهرِ این قرب، هسته اصلیِ تعاملاتِ اجتماعی بر محور قرابت خانوادگی است. با کشف اعتبار «قرابت» به‌عنوان اعتبارِ محوری، در ساحت ساخت یکی از نمونه‌های منتج از محوریت قرابت تفریع خواهد شد و در ساحت تغییر به تبیین اثرات آن در طرح سازمان و با سه مؤلفه پیچیدگی، رسمیت و تمرکز پرداخته خواهد شد.
کلیدواژه‌ها:مدیریت اسلامی، رقابت، ادراکات اعتباری، قرابت محوری، قرب، بذل بی‌دریغ.
کتابنامه
قرآن کریم.
آملی، ح. ۱۳۶۸٫ نقد النقود فیمعرفه الوجود (جامع الاسرار و منبع الانوار). تهران. شرکت انتشارات علمی فرهنگی.
ــــــــ. ۱۳۸۲٫ انوار الحقیقه و اطوار الطریق و اسرار الشریعه. قم. نور علی نور.
ــــــــ. ۱۴۲۲ الف. تفسیر المحیط الاعظم و البحر الاخضم فی تاویل کتاب الله العزیز المحکم. ج ۱٫ قم. العهد الثقافی نور علی نور.
ــــــــ. ۱۴۲۲ ب. تفسیر المحیط الاعظم و البحر الاخضم فی تاویل کتاب الله العزیز المحکم. ج ۲٫ قم. العهد الثقافی نور علی نور.
ــــــــ. ۱۴۲۲ ج. تفسیر المحیط الاعظم و البحر الاخضم فی تاویل کتاب الله العزیز المحکم. ج ۳٫ قم. العهد الثقافی نور علی نور.
ابراهیمی‌پور، ق. ۱۳۹۰٫ «روش‌شناسی اندیشه اجتماعی دورکیم، وینچ و علامه طباطبایی». معرفت اجتماعی و فرهنگی. ۲(۴). صص ۱۲۴ـ۱۰۳٫
ابن عربی، م. ۶۳۸٫ الفتوحات المکیه. ج ۳٫ بیروت. دار الصادر.
ابن فارض، م؛ فرغانی، س. ۱۳۷۹٫ مشارق الدرارى شرح تائیه ابن فارض. قم. دفتر تبلیغات اسلامی حوزۀ علمیه.
ابن فهد حلی، ا. ۱۳۸۱٫ آداب راز و نیاز به درگاه بی نیاز. ترجمۀ عده الداعی و نجاح الساعی همراه با شرح اسماء الله. تهران. کیا.
احسانی، م. ۱۳۷۹٫ «تربیت سیاسی کارگزاران در مدرسه امام علی علیه‌السلام». معرفت. ۳۹٫ صص ۲۱ـ۱۷٫
ازگلی، م؛ عابدی جعفری، ح. ۱۳۸۷٫ «مروری بر سیر تحقیقات مدیریت اسلامی در ایران». مصباح. ۱۷(۱). صص ۵۲-۲۹٫
اسکندری، ا. ۱۴۲۴٫ اللطائف الالهیه فی شرح مختارات من الحکم العطائیه لابن عطاء الله السکندری. بیروت. دار الکتب العلمیه.
اعتصامی، م؛ فاضلی کبریا، ح. ۱۳۸۸. «درآمدی بر الگوی مدیریتی امام علی علیه‌السلام از منظر مؤلفه‌های سرمایه اجتماعی». اندیشه مدیریت. ۶: صص ۱۲۸ـ۱۲۱٫
اعرافی، ع. ۱۳۸۰٫ «نگرش به حکومت و مدیریت از منظر امام علی علیه السلام». روش‌شناسی علوم انسانی. ۲۶: صص ۴۵ـ۲۲٫
امام خمینی، ر. ۱۳۷۰٫ آداب الصلاه. تهران. مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی (رحمه الله علیه).
امیری، ع. ۱۳۸۸٫ «مدیریت اسلامی رویکرد فقهی ـ اجتهادی». روش‌شناسی علوم انسانی (حوزه و دانشگاه). ۱۵(۱): صص ۱۲۸ـ۱۱۱٫
بابا رکنا، م؛ مظلومی، ر؛ همایی، ج. ۱۳۵۹٫ نصوص الخصوص فی ترجمه الفصوص. تهران. مؤسسۀ مطالعات اسلامی دانشگاه تهران ـ دانشگاه مک گیل.
بشیر، ح. ۱۳۸۵٫ «سیمای کارگزاران در مدیریت اسلامی». اندیشۀ حوزه. ۶۱: صص ۱۶۰ـ۱۱۵٫
بهارستان، ج. ۱۳۸۳٫ «مطالعه تطبیقی مدیریت اسلامی و مدیریت رایج». مدرس علوم انسانی. ۸(۵): صص ۳۶ـ۱٫
پارسانیا، ح. ۱۳۸۳٫ هستی و هبوط. قم. نشر معارف.
ــــــــــ. ۱۳۸۹٫ روش‌شناسی انتقادی حکمت صدرایی. قم. کتاب فردا.
ــــــــــ. ۱۳۹۱٫ جهان‌های اجتماعی. قم. کتاب فردا.
پیغامی، ع. ۱۳۸۷٫ «تحلیل مبادی هستی‌شناختی و معرفت‌شناختی مسئلۀ عدالت در اندیشۀ استاد مرتضی مطهری (ره)». مطالعات اقتصاد اسلامی. ۱(۱): صص ۲۰۰ـ۱۷۳٫
تقوی رفسنجانی، م. ۱۳۸۱٫ «نقش سلامت کارگزاران حکومتی در ثبات و کارایی نظام‌های سیاسی از دیدگاه امیرالمؤمنین علی علیه السلام». اندیشۀ صادق. ۸ و ۹: صص ۸۳ـ۷۸٫
توکلی، ع. ۱۳۹۱٫ «تحلیل جایگاه ارزش‌ها در مدیریت؛ گامی در نظریه‌پردازی مدیریت اسلامی». روش‌شناسی علوم انسانی. ۱۸(۷۱): صص ۱۱۷ـ۹۹٫
ثواقب، ج. ۱۳۸۰٫ «کارگزاران حکومت و راهکارهای اصلاحات». حکومت اسلامی. ۲۲: صص ۱۷۷ـ۱۴۷٫
جامی، ع. ۱۳۷۰٫ نقد النصوص فی شرح نقش الفصوص. تهران. مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
ــــــــ. ۱۳۸۳٫ اشعه اللمعات. قم. بوستان کتاب قم (انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزۀ علمیۀ قم).
جوادی آملی، ع. ۱۳۸۶ الف. رحیق مختوم: شرح جلد اول اسفار (۴-۱). قم. اسراء.
ـــــــــــــــ.۱۳۸۶ ب .رحیق مختوم شرح جلد اول اسفار. شرح جلد اول اسفار (۱-۱). قم. اسراء.
ـــــــــــــــ. ۱۳۸۶ ج. رحیق مختوم شرح جلد اول اسفار. شرح جلد اول اسفار (۳-۱). قم. اسراء.
ـــــــــــــــ. ۱۳۸۸٫ شمس الوحی تبریزی. قم. اسراء.
ـــــــــــــــ. ۱۳۸۹٫ منزلت عقل در هندسه معرفت دینی. قم. اسراء.
چاووشی، س. ۱۳۸۸٫ «بررسی رویکردهای نظری به مدیریت اسلامی». پژوهش‌های میان‌رشته‌ای قرآن کریم. ۱(۲). ص۴۴-۵۳٫
حبیبی، ر. ۱۳۹۰٫ غرب‌شناسی مبانی معرفت‌شناختی و روش‌شناختی مدرنیته. زیر نظر سیداحمد رهنمایی. قم. مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی (رحمه الله علیه).
حسن‌زاده آملی، ح. ۱۳۷۵٫ هزار و یک کلمه. قم. دفتر تبلیغات اسلامی حوزۀ علمیۀ قم. مرکز انتشارات.
حق‌پناه، ر. ۱۳۷۹٫ «فلسفه‌مندی حکومت از دیدگاه امام علی علیه السلام». اندیشۀ حوزه. ۲۶: صص ۱۹۲ـ۱۵۸٫
ـــــــــ. ۱۳۸۰٫ «شایسته‌سالاری در نظام علومی». اندیشۀ حوزه. ۳۲ و ۳۱: صص ۲۱۸ـ۱۹۱٫
خانی، ی. ۱۳۹۳٫ «ظرفیت تمدن‌سازی آموزه ولایت براساس نظریه انسان کامل از منظر سید حیدر آملی». پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. تهران. دانشگاه امام صادق علیه السلام.
خزعلی، ا. ۱۳۸۱٫ «اصول چهارگانه حکومت از دیدگاه نهج‌البلاغه». نهج‌البلاغه. ۴ و ۵: صص ۷۰ـ۶۱٫
خسروپناه، ع. ۱۳۸۶٫ «آسیب‌شناسی دین‌پژوهی معاصر». کتاب نقد. ۴۴: صص۱۳۰ـ۱۱۰٫
خنیفر، ح. ۱۳۸۴ الف. «ارائه الگوی مدیریت بومی مبتنی‌بر دیدگاه امام علی علیه السلام با استفاده از مدل مفهومی سه‌شاخگی». فرهنگ مدیریت. ۸: صص ۱۴۶ـ۱۰۱٫
ــــــــ. ۱۳۸۴ ب. «تحلیل محتوای ادبیات مدیریت اسلامی با تأکید بر آثار منتخب». فرهنگ مدیریت. ۱۵۱: صص ۲۰۱ـ۱۵۱٫
دلشاد تهرانی، م. ۱۳۸۸٫ دلالت دولت: آیین‌نامۀ حکومت و مدیریت در عهدنامۀ مالک اشتر. تهران. دریا.
رحمانی، م. ۱۳۷۹٫ «ملاک گزینش کارگزاران در حکومت علوی». حکومت اسلامی. ۱۸: صص ۲۳۷ـ۲۱۴٫
رستمیان، م ۱۳۷۹٫ «وظایف و مسئولیت‌های حاکم در نگاه علی علیه السلام». حکومت اسلامی. ۱۸: صص ۱۲۵ـ۹۸٫
رضائیان، ع. ۱۳۸۷٫ مبانی سازمان و مدیریت. تهران. سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت)، مرکز تحقیق و توسعه علوم انسانی.
سبزواری خراسانی، م. ۱۳۸۶٫ شرح گلشن راز (سبزواری). تهران. نشر علم.
سبزواری، ه. ۱۳۷۴٫ شرح مثنوی(سبزواری). ج ۱٫ تهران. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
سهرابی، ب؛ اعظمی، ا؛ یزدانی، ح. ۱۳۹۰٫ «آسیب‌شناسی پژوهش‌های انجام‌‌شده در زمینۀ مدیریت اسلامی با رویکرد فراترکیب». چشم‌انداز مدیریت دولتی. ۶: صص ۲۴ـ۹٫
سید علی‌پور، س. ۱۳۸۳٫ «نقش تشویق و تنبیه در مدیریت اسلامی». پژوهشگر. ۱(۱): صص ۱۰۶ـ۹۴٫
شاه‌آبادی، م. ۱۳۸۶٫ رشحات البحار. تهران. پژوهشکدۀ فرهنگ و اندیشه اسلامی.
شیرازی، ص. ۱۳۸۵٫ الحاشیه علی الهیات الشفاء. قم. انتشارات بیدار.
ــــــــــــ. ۱۳۸۶ الف. الحکمه المتعالیه فی اسفار العقلیه الاربعه. ج ۹٫ قم. مکتبه المصطفی.
ــــــــــــ. ۱۳۸۶ ب. الحکمه المتعالیه فی اسفار العقلیه الاربعه. ج ۳٫ قم. مکتبه المصطفی.
صدرالدین قونوی، م. ۱۳۷۱٫ النصوص. تهران. مرکز نشر دانشگاهی.
صفی علیشاه، م. ۱۳۶۰٫ اسرار المعارف. تهران. اقبال.
ــــــــــــــ. ۱۳۷۱٫ عرفان الحق. تهران. صفی علیشاه.
ــــــــــــــ. ۱۳۷۸٫ تفسیر قرآن صفی علی شاه. تهران. منوچهری.
طباطبایی، م؛ مطهری، م. ۱۳۷۲ الف. اصول فلسفه و روش رئالیسم. ج ۱٫ تهران. صدرا.
ـــــــــــــــــــــــ. ۱۳۷۲ ب. اصول فلسفه و روش رئالیسم. ج ۲٫ تهران. صدرا.
ـــــــــــــــــــــــ. ۱۳۷۲ ج. اصول فلسفه و روش رئالیسم. ج ۳٫ تهران. صدرا.
طباطبایی، م. ۱۴۲۸ ق. الانسان و العقیده. قم. باقیات.
ـــــــــــ. ۱۳۷۴ الف. ترجمۀ المیزان فی تفسیر القرآن. ج ۳٫ قم. دفتر انتشارات اسلامی جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.
ـــــــــــ. ۱۳۷۴ ب. ترجمۀ المیزان فی تفسیر القرآن. ج ۱٫ قم. دفتر انتشارات اسلامی جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.
ـــــــــــ. ۱۳۷۴ ج. ترجمۀ المیزان فی تفسیر القرآن. ج ۱۹٫ قم. دفتر انتشارات اسلامی جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.
ـــــــــــ. ۱۳۸۰٫ نهایه الحکمه. قم. مؤسسه النشر الاسلامی.
ـــــــــــ. ۱۳۸۶٫ بدایه الحکمه. قم. مؤسسه النشر الاسلامی.
عابدی جعفری، ح؛ تسلیمی، م؛ فقیهی، ا؛ شیخ زاده، م. ۱۳۹۰٫ «تحلیل مضمون و شبکه مضامین: روشی ساده و کارآمد برای تبیین الگوهای موجود در داده‌های کیفی».اندیشۀ مدیریت راهبردی.۱۰: صص ۱۹۸ـ۱۵۱٫
عبدالرزاق کاشی، ع. ۱۳۸۰٫ مجموعۀ رسائل و مصنفات. تهران. مرکز نشر میراث مکتوب.
علی خانی، ا. ۱۳۸۹٫ «تحلیل معناشناختی“قرب الی الله“ در قرآن کریم». قرآن شناخت. ۳(۱): صص ۱۴۴ـ۱۰۹٫
غراب، م. ۱۴۱۴٫ الانسان الکامل من کلام شیخ الاکبر. دمشق. دار الکاتب العربی.
فانی شیرازی دهدار، م. ۱۳۷۵٫ رسائل دهدار. تهران. مرکز پژوهشی میراث مکتوب.
فراهیدی، خ. ۱۴۱۰٫ کتاب العین. ج ۵٫ قم. انتشارات هجرت.
فروزنده دهکردی، ل؛ ملائی، ا. ۱۳۸۸٫ «بررسی نظام ارزشی در مدیریت اسلامی و دیگر مکاتب». راهبرد یاس. ۱۷: صص ۱۸۷ـ۱۶۶٫
فلاح سلوکلایی، م. ۱۳۸۴٫ «سیمای کارگزاران دولت اسلامی از منظر امام علی». معرفت. ۹۳: صص ۱۱۸ـ۱۰۲٫
قیصری، د. ۱۳۷۰٫ شرح مقدمه قیصری بر فصوص الحکم. تهران. امیرکبیر.
ــــــــــ. ۱۳۷۵٫ شرح فصوص الحکم. تهران. شرکت انتشارات علمی فرهنگی.
کریمی، ع. ۱۳۸۱٫ «علی علیه‌السلام و نحوۀ نگرش به قدرت». تاریخ اسلام. ۱۲: صص ۱۱۸-۸۹٫
کشوری، ا. ۱۳۷۱٫ «نگرشی بر مدیریت اسلامی: اوصاف مدیر». درس‌هایی از مکتب اسلام. ۱۱: صص ۶۱ـ۵۸٫
کلانتری، ب؛ دانایی‌فرد، ح. ۱۳۷۸٫ «در جستوجوی پارادایمی برای مدیریت دولتی/ آیا می‌توان از مدیریت دولتی اسلامی چیزی آموخت؟». مصباح. ۸(۱): صص ۷۶ـ۴۹٫
کلینی، م. ۱۳۶۲٫ الکافی. ج ۱٫ تهران. اسلامیه.
گایینی، ا. ۱۳۸۲٫ «پیش‌فرض‌های معرفت‌شناسی در مدیریت اسلامی». روش‌شناسی علوم انسانی. ۹ (۴): صص ۱۰۹ـ۶۹٫
لاهیجی، م. ۱۳۸۱٫ مفاتیح الاعجاز فی شرح گلشن راز. تهران. نشر علم.
ماندگار، م. ۱۳۷۹٫ «نهج‌البلاغه و مبانی خط‌مشی‌گذاری در حکومت». علوم سیاسی. ۱۱: صص ۲۱۰ـ۱۷۹٫
محسنی، ع. ۱۳۸۴٫ «امام علی علیه السلام و رویکرد مردمی به حکومت و خاستگاه آن». دانش سیاسی. ۱: صص ۱۵۸ـ۱۲۹٫
محمد زمانی، م. ۱۳۹۲٫ «تبیین مسئولیت اجتماعی سازمان». پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. تهران. دانشگاه امام صادق علیه السلام. تهران.
محمدی، م. ۱۳۹۲٫ «الگوی اسلامی ارتباطات با مشتری مبتنی‌بر رابطه اخوت». پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. تهران. دانشگاه امام صادق علیه السلام.
مشتاق، ز. ۱۳۸۵٫ «خصوصیات یک مدیر لایق و شایسته از دیدگاه اسلام». توسعۀ مدیریت. ۷۲: صص ۴۲ـ۲۲٫
مصباح یزدی، م. ۱۳۸۵٫ پیش‌نیازهای مدیریت اسلامی. قم. مرکز انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (رحمه الله علیه).
ــــــــ. ۱۳۹۰٫ «شرح دعای مناجات المریدین در جستوجوی قرب الهی». معرفت. ۲۰(۱۲). صص ۱۰ـ۵٫
ــــــــ. ۱۳۹۱٫ «پیشگامان مسیر قرب الهی». معرفت. ۲۱(۱): صص ۱۲ـ۵٫
مطهری، م. ۱۳۷۰٫ آشنایی با قرآن. ج ۲٫ تهران. صدرا.
مکولی، ج؛ جانسون، ف؛ دوبرلی، ج. ۱۳۸۹٫ نظریۀ سازمان: نگاه‌‌ها و چالش‌ها. ترجمه دانایی‌فرد، ح. تهران. انتشارات دانشگاه امام صادق علیه السلام.
مهائمی، ع. ۱۴۲۲٫ خصوص النعم فی شرح فصوص الحکم. بیروت. دار الکتب العلمیه.
موسوی خلخالی، ص. ۱۳۸۳٫ شرح مناقب ابن عربی. قم. مطبوعات دینی.
میرزا بابا شیرازی، ا. ۱۳۶۳٫ مناهج انوار المعرفه فی شرح مصباح الشریعه و مفتاح الحقیقه. تهران. خانقاه احمدی.
نادری قمی، م. ۱۳۷۸٫ قدرت در مدیریت اسلامی. قم. مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی (رحمه الله علیه).
ناصری، ع. ۱۳۸۱٫ «نظارت در حکومت علوی». معرفت. ۵۲: صص ۶۱ـ۵۶٫
نجات‌بخش اصفهانی، ع؛ شهریاری، ب. ۱۳۸۸٫ «مقایسه ویژگی‌های مدیریت از دیدگاه قرآن کریم با مدیریت از دیدگاه تئوری‌های غربی». پژوهش‌های میان‌رشته‌ای قرآن کریم. ۱(۲): صص ۸۰ـ۷۳٫
نعمت‌الله ولی، ن. ۱۳۸۰٫ دیوان کامل حضرت شاه نعمت‌الله ولی. کرمان. خدمات فرهنگی کرمان.
نقی‌پور‌فر، ولی‌الله. ۱۳۷۷ الف. اصول مدیریت اسلامی و الگوهای آن. تهران. انتشارات مدیریت دولتی.
ــــــــــــــــ. ۱۳۷۷ ب. بررسی شخصیت اهل بیت در قرآن. تهران. مرکز آموزش مدیریت دولتی.
نوایی، ع. ۱۳۸۲٫ «تصویری از کارگزاران در نظام اسلامی و بایدهای اخلاقی آن». اندیشۀ حوزه، ۴۳ و ۴۴: صص ۸۷ـ۱۱٫
نیومن، ل. ۱۳۸۹٫ شیوه‌های پژوهش اجتماعی: رویکردهای کیفی و کمی. ج ۱٫ ترجمه دانایی‌فرد، ح. تهران. مؤسسۀ کتاب مهربان نشر.
هچ، م. ۱۳۸۹٫ تئوری سازمان؛ مدرن، نمادین ـ تفسیری، پست‌مدرن. ترجمه دانایی‌فرد، ح. تهران. مهربان نشر.
هوشنگی، ح. ۱۳۹۰٫ «نظریۀ ادراکات اعتباری و فلسفه‌های مضاف». حکمت معاصر. ۲(۲): صص ۱۰۶ـ۹۷٫
Abbasi,A. 2008. Role of Islamic leadership in value based corporate management. (doctor of philosophy in Management Sciences). National university of modern languages Islamabad.
Achour,Mand Boerhannoeddin A. 2011. The role of religiosity as a coping strategy in coping with work-family conflict and achieving employees’ well-being. Paper presented at the International Conference on Social Science and Humanity. Singapore.
Azni Ahmad, F. 2012. “Philosophical underpinnings of Islamic management method: worldview,epistemology and ontology”. International journal of humanities and social science.2(20). p 150-161.
Babaei, M, Vazifeh Damirchi,Q, and Sharifi, S. 2012. “analysis of cultural management competencies with emphasis on the Islamic perspective”. Singaprean Journal of business economics, and management studies.1(4). p 40-45.
Boyatzis, R. E. 1998. Transforming qualitative information: thematic analysis and code development. London: Sage.
Denzin, N. K. & Lincoln, Y. S. (Ed.). 2000. Handbook of qualitative research. Thousand Oaks, CA: sage.
Eskandarzadeh, A, Farajollahi, M, Nasiri, P, Moeni Kia, M. 2011. “Ways to enhance job motivation of managers in Ardabil”. World applied sciences journal. 14(8). p 1179-1185.
Hoque, N, Hasmat Ali, M.D,Mofizur Rahman Al-Azhari, B.M. 2013. “Islamic resurgence movements in Bangladesh: Experiences from Iran and Turkey”. World journal of Islamic history and civilization. 3(2). P 73-84.
Imran HaiderNaqvi, Kanwal Bilal, Muhammad Usman Y, D, S. 2012. “Religious perspective in knowledge management rationalizes business”. World applied sciences journal. 19(2). p 223-228.
Mazliza, M, Azlinor, S, Nor Asiah, M. 2013. Advocating Islamic values and principles in the management of STRATA schemes in Malaysia: some notes for consideration. Paper presented at the international conference on business and economic research (4TH ICBER 2013) proceeding. golden flower hotel. Bandung. Indonesia.
Mohiuddin, G. 2013 a. “Mechanism of controlling from divine sources”.Human resource management research. 3(3). p 106-108.
ــــــــــــــــــ. ۲۰۱۳ b. “Religions views on industrialization and entrepreneurship: A study in Islamic perspective”. Human resource management research. 3(3). p 101-105.
Muhammad U, Sami, N, Ehsan, F, Hameed Mobeen, A, Khan, J, Rahim. 2011. High level principles of time management in Islam. Paper presented at the international conference on sociality and economics development. Singapore.
Rafiki, A, Wahab, K. 2013. Measuring entreprenuers’ satisfactionfrom Islamic perspective: A study on small firms in North Sumatera, Indonesia. Paper presented at the international conference on business and economic research (4TH ICBER 2013) proceeding. golden flower hotel.
