آینده جامعه بشری (بتپرستی نوین انسان)
حسینعلی رمضانی
عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع) و دانشجوی دکترای مهندسی سیستمهای فرهنگی
چکیده
دریافت حقیقت نهفته در پدیدهها، بهویژه پدیدههای اجتماعیـتاریخی توسط ذهن نافذ و دقیق محققان الهی امکانپذیر خواهد بود. نظاممندبودن حوادث و رعایت قواعد خاص از ویژگیهای این پدیدهها هستند. گذر از ظواهر و رسیدن به حاقّ مطلب که همان نور علم است با استعانتجستن از عالِم تام هستی که خود، نور مطلق است میسر خواهد بود. پرداختن به آینده جامعه بشری باتوجه به وضع گذشته و حال، یکی از وظایف علم بهعنوان پیشبینیکننده، علاوهبر تبیین و توصیف پدیدهها، اهمیت بالایی دارد. مبنای حرکت و تحولات در عرصههای مختلف روساختی انسانها، برآمده از نوع نگاه و درک فلسفی از انسان، هستی و معرفت است که همان مبنای علوم انسانی است.
نگارنده ضمن پرداختن به برخی از مفاهیم کلیدی بهعنوان مبادی تحقیق از زوایای مختلف و بهرهگیری از منابع اصیل علمیـدینی سعی در ارائه مدلی مفهومی در راستای تصویر رویکرد آینده بشر دارد که درنهایت به تعریفی از انسان از زاویهای نو خواهد رسید.
کلیدواژهها: علم، آیندهپژوهی، بتپرستی نوین، جامعه بشری.
کتابنامه
قرآن کریم. ترجمه فولادوند.
نهج البلاغه. ۱۳۸۰٫ م. محمد دشتى. قم. مؤسسه انتشارات مشهور. چاپ یازدهم.
آملی، السیدحیدر(۱۳۵۳)؛ نص النصوص فی شرح فصوص الحکم(المقدمات)، با تصحیحات و مقدمه و فهرستهای هانری کربن و عثمان یحیی، تهران: انتشارات توس.
ابراهیمیان، سیدحسین.۱۳۸۱٫ اسلام، اگزیستانسیالسم و اومانیسم. تهران. نشر معارف.
پدرام، عبدالرحیم. ۱۳۸۸٫ آینده پژوهی حوزهای نو برای کندوکاو. تهران. اندیشکده روابط بینالملل.
توسلی، غلامعباس. ۱۳۷۹٫ نظریههای جامعهشناسی. تهران. انتشارات سمت. چاپ هفتم.
حجازی، علیرضا. ۱۳۸۸٫ فهم انسان معاصر از آینده. تهران. اندیشکده روابط بینالملل.
حسنزاده آملى، حسن. ۱۳۶۲٫ دروس معرفت نفس. تهران. علمى و فرهنگى.
ــــــــــــــــــــــ.۱۳۶۹٫ انسان و قرآن. تهران. انتشارات الزهراء. چاپ دوم.
خزایی، سعید. ۱۳۸۸٫ درآمدی بر معنای آیندهپژوهی و مهندسی هوشمندانه. تهران. اندیشکده روابط بینالملل.
دارمی، سلیمه. ۱۳۸۶٫ ناتو در قرن بیستویکم. تهران. مؤسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بینالمللی ابرار معاصر.
شایگان، داریوش. ۱۳۸۹٫ ادیان و مکتبهای فلسفی هند. تهران. انتشارات امیرکبیر.
ملاصدرا. ۱۳۸۴٫ اسفار أربعه. ترجمه محمد خواجوی. تهران. بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
ـــــــ. ۱۳۸۹٫ شرح و تفسیر الشواهد الربوبیه فیالمناهج السلوکیه صدرالدین شیرازی. شارح و مفسر مرضیه اخلاقی. قم. انتشارات آیت اشراق.
ــــــــ. ۱۳۹۰٫ مبدأ و معاد. قم. انتشارات دانشگاه قم. چاپ دوم.
طباطبایی محمّدحسین. ۱۳۶۳٫ المیزان. ترجمه سید محمّد باقر موسوی همدانی. قم. دفتر انتشارات اسلامی.
فاخری. مهدی. ۱۳۸۷٫ خصوصی سازی و اقتصاد جهانی. تهران. مرکز مطالعات جهانیشدن.
کانت، ایمانوئل(۱۳۶۲)؛ سنجش خرد ناب، ترجمه میرشمسالدین ادیب سلطانی، تهران: انتشارات امیرکبیر.
کواین، دابلیو.وی و جی.اس اولیان. ۱۳۸۱٫ شبکه باور. ترجمه امیر دیوانی. تهران. انتشارات سروش.
کوهن، تامس. ۱۳۶۹٫ ساختار انقلابهای علمی. ترجمه احمد آرام. تهران. انتشارات سروش.
مجلسى، محمدباقر. ۱۴۰۴ ق. بحارالأنوار. بیروت. مؤسسه الوفاء.
محمدی ریشهری، محمّد. ۱۳۸۱٫ میزان الحکمه. ترجمه حمیدرضا شیخی. قم. دارالحدیث.
مطهری، مرتضی. ۱۳۶۸٫ انسان کامل. قم. انتشارات صدرا.
مکارم شیرازى و گروهى از دانشمندان. ۱۳۷۴٫ تفسیر نمونه، جلد بیست و دوم. تهران: دارالکتبالاسلامیه.
منصفی، محمدرضا. ۱۳۸۴٫ معرفی علم آیندهپژوهی. تهران. مرکز تبیین و ترویج سند چشمانداز.
نصری، عبدالله. ۱۳۷۱٫ سیمای انسان کامل از دیدگاه مکاتب. تهران. انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.
هایزنبرگ، ورنر. ۱۳۶۸٫ جزء و کل. ترجمه حسین معصومی همدانی. تهران. مرکز نشر دانشگاهی.
یاسپرس، کارل. ۱۳۶۳٫ کنفوسیوس. ترجمه احمد سمیعی. انتشارات خوارزمی.
Gernand, H. W. and Reedy, W. J. (1986) “Planek, Kuhn, and Scientific Revolutions”, Journal of the History of Ideas.
Lenzen, H.(1955). “Architektur der Parthetzeit in Meso-potamien und ihre Brückenstellung zwischen der Ar-chitektur des Westens und des Ostens.” In, Festschrift für Carl Weickert , edited by G. Bruns, 121–۳۶٫ Berlin: Gebr. Mann.
Putnam, Hillary. (1978).”Reason, Truth and History”.Cambridge University Pres.