. هندسه علوم از نگاه علم‌شناسی «با تأکید بر علوم انسانی اسلامی» | کنگره بین المللی علوم انسانی اسلامی
| امروز دوشنبه, ۳ دی , ۱۴۰۳ | Monday, 23 December , 2024 |
فارسی English

هندسه علوم از نگاه علم‌شناسی «با تأکید بر علوم انسانی اسلامی»

محمدهادی یعقوب نژاد

استادیار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی

چکیده

علوم یعنی گزاره‌ها‌ی‌ دانشی و معرفتیِ به‌هم‌پیوسته که دارای روابطِ مفهومی‌اند و نظامی علمی- معرفتی را شکل می‌دهند و دادوستدهای فراوانی با یکدیگر دارند. نه‌تنها در داخل حوزه‌ها‌ی‌ علوم اجتماعی، طبیعی و انسانی و مانند آن، بلکه میان آموزه‌ها‌ی‌ هر یک از این حوزه‌هاتعامل است. حتی بین آموزه‌ها‌ی دین و دستاوردهای علوم دیگر، از زوایای مختلف ارتباط زیادی دیده می‌شود؛ مانند، مباحث هنر، پزشکی، مباحث فقهی، ریاضیات، فلسفه، نجوم، علوم طبیعی، علوم تربیتی و…. این تعامل از وجود ارتباطاتِ بین‌مقوله‌ا‌ی‌ و نظامی فرا‌بخشی میان علوم خبر می‌دهد؛ و حاکی از ارتباطاتی فراتر از آن است که در تک‌تکِ علوم به‌صورت خُرد دیده می‌شود. تحلیل، بازخوانی و کشفِ این ارتباطات و ترسیمِ شبکه معناییِ علومِ هم‌سنخ، و هندسه جامعِ دانش‌ها‌ی‌ موجود، دستاوردهایی را به همراه دارد؛ضمن آنکه برای تسلط نسبی بر حقایق معرفتی و آگاهی از عرصه‌ها‌ی‌ متنوعِ دانش‌ها، کارآمد است، صورتی از نقشه راهِ علم و پژوهش را به دست می‌دهد و ذهنِ خلاقِ اندیشه‌وران را متوجه خود می‌کند؛ واقعیت‌هایی را به عرصه‌ اندیشه بازمی‌گرداند که دیگر شاخه‌ها‌ی‌ معرفتی را برای تفکر و اندیشه در اختیار دانش می‌گذارند؛ تحقیق را همه‌جانبه‌تر و دقیق‌تر و آموزش را روان‌تر، جامع‌تر و کاربردی‌تر می‌سازد؛ در علم‌سنجی، بازشناختِ نیازهای میان‌رشته‌ای، مدیریت ساخت‌یافته دانش‌ها و اندیشه‌های انسانی اسلامی تأثیرگذار است و منجر به تولید علم و ارزش‌افزوده آن می‌شود. این مباحث، عناصری است که این اثر به بررسی و تحلیلِ آن‌ها، از نگاهی علم‌شناسانه پرداخته است.

کلیدواژه‌ها: هندسه‌ علوم، ارتباطات معنایی علوم، مدیریت دانش، علوم انسانی اسلامی، تولید علم.

 

کتابنامه

  1. آخوند خراسانی، محمدکاظم. ۱۴۲۰٫ کفایه الاصول. ج ۱٫ قم. مؤسسه النشر الاسلامی.
  2. ابرامی، هوشنگ. ۱۳۷۹٫ شناختی از دانش‌شناسی. تهران. نشر کتابدار.
  3. ابن حزم اندلسی، علی بن احمد بن حزم. ۱۳۶۹٫ مراتب‌العلوم، تحقیق احسان عباس. ترجمه محمدعلی خاکساری. مشهد. بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
  4. ابن‌سینا، عبدالله.‌ بی‌تا. الشفاء (الهیات)، تصحیح ابراهیم مذکور. قاهره. بی‌نا.
  5. اکاشا، سمیر. ۱۳۸۷٫ فلسفه علم. ترجمه هومن پناهنده. تهران. فرهنگ معاصر.
  6. البنهاوی، محمد امین. ۱۳۶۴ ق. التصنیف العملی للمکتبات. مصر. دار الثقافه. چاپ دوم.
  7. پارسا نیا، حمید. ۱۳۸۳٫ علم و فلسفه. تهران. پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
  8. پوپر، کارل. ۱۳۵۷٫ حدس‌ها و ابطال‌ها. روش شناخت علمی. ترجمه احمد آرام. تهران. شرکت سهامی انتشار.
  9. جمعی از محققان. ۱۳۹۲٫ اصطلاح‌نامه فقه. (مقدمه). قم. پژوهشگاه علوم وفرهنگ اسلامی.
  10. جوادی آملی، عبدالله. ۱۳۸۳٫ رحیق مختوم. ج ۱٫ قم. اسرا.
  11. ــــــــــــــــــ. ۱۳۸۶٫ منزلت عقل در هندسه معرفت دینی. قم. نشر اسرا. چاپ دوم.
  12. حائری یزدی، مهدی. ۱۳۶۱٫ هرم هستی؛ تحلیلی از مبادی هستی‌شناسی تطبیقی. تهران. مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی. انجمن اسلامی حکمت و فلسفه ایران.
  13. حری، عباس. ۱۳۸۱٫ دایره‌المعارف کتابداری و اطلاع‌رسانی. ج۱٫ تهران. کتابخانه ملی.
  14. حسنی، حمیدرضا. ۱۳۸۵٫ دیدگاه‌ها و ملاحظات علم دینی. قم. پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
  15. چالمرز، آلن فرانسیس. ۱۳۸۷٫ چیستی علم درآمدی بر مکاتب علم‌شناسی فلسفی. ترجمه سعید زیباکلام. تهران. انتشارات سمت. چاپ نهم.
  16. دمپی یر، ویلیام. ۱۳۷۱٫ تاریخ علم. ترجمه عبدالحسین آذرنگ. تهران. سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت) (درآمد).
  17. ربانی گلپایگانی، علی. ۱۳۷۷٫ «نقدنظریه تحول وتکامل عمومی در معرفت دینی». مجله تخصصی کلام اسلامی. سال هفتم. شماره ۲۷: ص۴۲٫
  18. ژیلستون، اتین. ۱۴۰۲٫ نقد تفکر فلسفی غرب. ترجه احمد احمدی. تهران. انتشارات حکمت.
  19. سروش، عبدالکریم. ۱۳۷۵٫ فربه‌تر از ایدئولوژی. تهران. صراط.
  20. ــــــــــــــــــ. ۱۳۷۵٫ علم چیست، فلسفه چیست. تهران. صراط.
  21. ــــــــــــــــــ. ۱۳۷۰٫ تفرّج صنع. گفتارهایی در اخلاق و صنعت و علم انسانی. تهران. سروش.
  22. ــــــــــــــــــ. ۱۳۷۶٫ درس‌هایی در فلسفه علم‌الاجتماع. تهران. سروش.
  23. سکروتن، راجر. ۱۳۸۵٫ تاریخ مختصر فلسفه جدید. ترجمه اسمعیل سعادتی. تهران. انتشارات حکمت.
  24. سوزنچی، حسین. ۱۳۸۸٫ معنا، امکان و راهکارهای تحقق علم دینی. تهران. پژوهشگاه مطالعات فرهنگی اجتماعی.
  25. سوزنچی، حسین. ۱۳۸۹٫ ماجرای وحدت وجود در حکمت متعالیه. تهران. دانشگاه امام صادق (ع).
  26. شیخ رضایی، حسین. ۱۳۸۷٫ «رویکرد علّی به ویژگی‌ها و مسئله وحدت علم». حکمت و فلسفه. سال چهارم. شماره اول. بهار.
  27. شیرازی، صدرالدین. ۱۹۷۹٫ الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه. ج ۱٫ بیروت. دارالکتب العربیه.
  28. طاهری عراقی، احمد. ۱۳۷۶٫ رده BP اسلام. تهران. کتابخانه جمهوری اسلامی ایران.
  29. طباطبایی، سید محمدحسین. ۱۹۷۹٫ تعلیقه بر اسفار. ج ۱٫ بیروت. دارالکتب العربیه.
  30. غروی اصفهانی، شیخ محمدحسین. ۱۳۸۰٫ الفصول. ج ۳٫ قم. مجمع الفکر الاسلامی.
  31. کاپلستون، فردریک. ۱۳۸۰٫ تاریخ فلسفه. ج ۴ و ج ۶٫ ترجمه غلامرضا اعوانی. تهران. انتشارات علمی و فرهنگی و انتشارات سروش.
  32. کانت، ایمانوئل. ۱۳۶۷٫ تمهیدات، مقدمه‌ا‌ی‌ بر هر ما بعدالطبیعه آینده که به‌عنوان یک علم عرضه شود. ترجمه غلامعلی حداد عادل. تهران. مرکز نشر دانشگاهی.
  33. کانت، ایمانوئل. ۱۳۸۴٫ قد عقل عملی. ترجمه ماشاءالله رحمتی. تهران. نورالثقلین.
  34. گادفری، اسمیت پیتر. ۱۳۹۲٫ درآمدی بر فلسفه علم، پژوهشی در باب یک صدسال مناقشه بر سر چیستی علم. ترجمه نواب مقربی. تهران. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
  35. گیلیس، دانالد. ۱۳۸۱٫ فلسفه علم در قرن بیستم. ترجمه حسن میانداری. تهران. انتشارات سمت و کتاب طه.
  36. مارگارت، مان. ۱۳۵۱٫ اصول فهرست‌نویسی و طبقه‌بندی. ترجمه هوشنگ ابرامی. تهران. مرکز خدمات کتابداری فرانکلین.
  37. مصباح یزدی، محمدتقی. ۱۳۷۲٫ آموزش فلسفه. ج۱٫ تهران. سازمان تبلیغات اسلامی.
  38. ــــــــــــــــــــــ. ۱۳۶۳٫ تعلیقه بر نهایه االحکمه. ج ۱٫ تهران. نشرالزهرا.
  39. مطهری، مرتضی. ۱۳۶۹٫ آشنایی با علوم اسلامی. ج۱٫ تهران. صدرا.
  40. ــــــــــــــ. ۱۳۷۲٫ تکامل اجتماعی انسان. تهران. صدرا.
  41. ــــــــــــــ. ۱۳۷۳٫ مجموعه آثار. ج ۶٫ تهران. صدرا.
  42. مظفر، محمدرضا. ۱۳۸۸٫ المنطق. تهران. اسماعیلیان.
  43. مقدم، محمدباقر. ۱۳۷۳٫ درآمدی بر رده‌بندی علوم. قم. کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی.
  44. ملکیان، مصطفی. ۱۳۸۱٫ راهی به رهایی، جستارهایی در باب عقلانیت و معنویت. تهران. نگاه معاصر.
  45. میرزای قمی، ابوالقاسم. حاشیه قوانین الاصول. تصحیح طارمی زنجانی. ج ۱٫ چاپ سنگی.
  46. نصر، سید حسین. ۱۳۸۱٫ معرفت و معنویت. ترجمه ماشاءالله رحمتی. تهران. انتشارات سهروردی.
  47. ویل، پیتر. ۱۳۶۵٫ راهنمای تهیه و گسترش اصطلاح‌نامه یک‌زبانه. ترجمه عباس حری. تهران. مرکز اسناد و مدارک علمی ایران.
  48. ویتگنشتاین، لودویک. ۱۳۷۱٫ رساله منطقی – فلسفی. ترجمه میرشمس‌الدین ادیب سلطانی.
  49. وینچ، پیتر. ۱۳۷۲٫ ایده علم اجتماعی و پیوند آن با فلسفه. ترجمه گروه سمت. تهران. انتشارات سمت، امیرکبیر.
  50. هایدگر، مارتین. ۱۳۷۵٫ «عصر تصویر جهان». ترجمه یوسف اباذری. در فصلنامه ارغنون. ارغنون. پاییز و زمستان. ش۱۱-
  51. یعقوب‌نژاد، محمدهادی. ۱۳۷۵٫ درآمدی بر مبانی اصطلاح‌نامه علوم اسلامی. قم. انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
  52. ـــــــــــــــــــــ. ۱۳۹۱٫ مجموعه مقالات همایش ملی اصطلاح‌نامه و کاربردهای آن در محیط الکترونیکی. تهران. کتابدار.

 

  1. Unity of Science as a Working Hypothesis. Paul Oppenhiem and Hilary Putnam. The Philosophy of Science. edited by Richard Boyd & Philip Gasper & J.D.Trout. Seventh Printing. MIT Press. 1999. p 406
  2. A history of=philosophy.Fredrick Copleston. London: search Prees: 197. Vol.111,pp 228-30.

 

برچسب‌ها:, , , , , ,

Comments are closed.

تصویر ثابت