قائم مقام مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: مهم‌ترین مشکل ما در جمهوری اسلامی این است که بین نظام سیاسی و نظام علم واگرایی ایجاد شده و این واگرایی آسیب‌زا تا آنجا پیش رفته که امروزه نه تنها فارغ‌التحصیلان دانشگاهی بلکه عالمان حوزوی جدید هم در سیستم اداری و حکومتی حضور ندارند.

به گزارش روابط عمومی مجمع عالی علوم انسانی اسلامی، عطاءالله رفیعی آتانی، قائم مقام مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در کنفرانس سیاست گذاری عمومی و حکمرانی اسلامی با اشاره به موضوع استعاره‌های حکمرانی اظهار داشت: حکمرانی به معنی نحوه جریان یافتن حکومت و دولت در سایر نهادهای اجتماعی است.

وی ادامه داد: یکی از زبان‌هایی که می‌تواند این عرصه را به خوبی توضیح دهد، زبان استعاره است که یک مفهوم را با استفاده از مفاهیم دیگر تعریف می‌کند. به طور مثال می‌توان نظام حکمرانی را مانند یک بنگاه اقتصادی تعریف کرد.

رفیعی آتانی: بدون تعارف می گویم که اگر نتوانیم دانش را مبدا تولید ثروت قرار دهیم هیچ کاری نمی توانیم بکنیم چون اساسا راه دومی وجود ندارد و لازمه این کار این است که نظام سیاسی خودمان را بر اساس معیارها و ضوابط نظام علمی سامان بدهیم.

وی همچنین گفت: مهم‌ترین مشکل ما در جمهوری اسلامی این است که بین نظام سیاسی و نظام علم واگرایی ایجاد شده و این واگرایی آسیب‌زا تا آنجا پیش رفته که امروزه نه تنها فارغ‌التحصیلان دانشگاهی بلکه عالمان حوزوی جدید هم در سیستم اداری و حکومتی حضور ندارند؛ نه خودشان و نه علمشان. توصیه سیاستی ما این است که هر چه زودتر فکری به حال این وضع شود.

به اعتقاد وی، مهمترین و بزرگترین اشتباه نظام پهلوی این بود که اجازه داد حوزه علمیه قم تاسیس شود چون به محض تاسیس این نهاد علمی، علم دینی تولید شد و آن علم دینی به تربیت انسانهایی منجر شد که نهایتا بر علیه نظام شاهنشاهی قیام کردند و آن را برانداختند.

وی با بیان اینکه در حیطه اجتماعی حکمرانی به مسائل اجتماعی از سیاست گذاری تا مرحله اجرا، تعلق می گیرد، گفت: پذیرش این نگاه لوازمی دارد که در تعریف آسیب های اجتماعی، مسائل اجتماعی، اولویت بندی ها و تبیین فرایند ها، نیازمند نظریه است.

رفیعی آتانی در پایان ابراز امیدواری کرد که برگزاری کنفرانس سیاست‌گذاری عمومی و حکمرانی اسلامی با بهره‌گیری از توان علمی اساتید و پژوهشگران کشور بتواند مبداء تحولاتی جدّی در عرصه حکمرانی کلان کشور شود.

در ادامه این نشست مهدی حسین زاده مدیر گروه اجتماعی اسلامی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران بیان کرد: حکمرانی فرآیندی است که سیاستگذاری، تقنین، ارزیابی و اجرا را شامل می‌شود و دولت،NGo ها و جامعه در آن مشغول هستند.

وی با بیان اینکه در حیطه اجتماعی، حکمرانی به مسائل اجتماعی از سیاست گذاری تا مرحله اجرا تعلق می گیرد، گفت: پذیرش این نگاه لوازمی دارد که در تعریف آسیب های اجتماعی، مسائل اجتماعی، اولویت بندی ها و تبیین فرایند ها، نیازمند نظریه هستیم.

حسین زاده ادامه داد: اگر بخواهیم در حکمرانی اجتماعی از وضع موجود به وضع مطلوب برسیم، باید وضع موجود را به تصویر بکشیم. در تبیین وضع موجود با نظریات مختلفی چون نظریه کارکردی، کنش متقابل نمادین، مواجه هستیم اما سوالی که وجود دارد این است که کدام یک از نظریات را باید بپذیریم؟

مدیر گروه اجتماعی اسلامی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران ادامه داد: ما در علوم اجتماعی اسلامی در مبانی خوب وارد شدیم، یعنی نمره قابل قبولی می گیریم به طوریکه در مبانی هستی شناختی، انسان‌شناختی و معرفت شناختی حرفی برای گفتن داریم. اما این مبانی روی زمین مانده است و دلیل آن عدم توجه به مبانی کف میدان است.

حسین نژاد گفت: طبق جلسه ای که هیئت وزیران در سال ۹۱  برگزار کرد، ۵۶۳ منطقه را به عنوان منطقه محروم اعلام کردند، یعنی ۲۸ استان منطقه محروم محسوب می شوند و حدود ۵۷ درصد منطقه کشور ما جزو مناطق محروم و کم برخوردار به حساب می آیند.

مدیر گروه اجتماعی اسلامی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران یادآور شد: در حیطه آموزش برخی از مناطق ما دارای حدود ۲۰ درصد دانش آموز محروم از تحصیل هستند. در مناطق آزاد این میانگین ۱۷ درصد است. در مورد بهداشت نیز آمار این چنینی وجود دارد.بنابراین وضع موجود خلاهای زیادی دارد.

حسین‌نژاد با بیان اینکه معیار و ادبیات مشخصی برای ترسیم وضعیت مطلوب وجود ندارد، ادامه داد: همه مفاهیم ما وارداتی هستند. به عنوان مثال اصطلاح ازدواج سفید یکی از این مفاهیم است این در حالی است که ازدواج سفید وجود ندارد.

مدیر گروه اجتماعی اسلامی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران گفت: اصحاب علوم اجتماعی اسلامی، اصحابی هستند که این دغدغه را دارند و حکمرانی اسلامی را دنبال می‌کنند و باید به این مباحث وارد شوند. باید این مفاهیم به یک گفتمان توسط کسانی که دغدغه انقلاب و نظام را دارند، تبدیل شود.