مهدی شریفی رنانی

کارشناسی ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، ایران

mahdi.sharifi1365@gmail.com

محمدرضا احمدی

استادیار گروه روان‌شناسی، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، قم، ایران

M.r.ahmadi313@gmail.com

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه پای‌بندی به سبک زندگی اسلامی با میزان افسردگی و رضایت از زندگی و شادکامی صورت پذیرفت. جامعه آماری، زنان خانه‌دار شهر اصفهان است و نمونه پژوهش ۳۰۰ نفر هستند که با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. این تحقیق از نوع همبستگی است. ابزار استفاده‌شده در این پژوهش، پرسش‌نامه سبک زندگی اسلامی کاویانی، پرسش‌نامه افسردگی بک، پرسش‌نامه رضایت از زندگی داینر و پرسش‌نامه شادکامی آکسفورد است. داده‌ها بر اساس ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد که سبک زندگی اسلامی با افسردگی رابطه معنادار و معکوس دارد، و با رضایت از زندگی و شادکامی رابطه مستقیم و معنادار. یافته دیگر اینکه، سبک زندگی اسلامی می‌تواند افسردگی، رضایت از زندگی و شادکامی را پیش‌بینی کند. بر اساس یافته‌های این تحقیق، افرادی که از سبک زندگی اسلامی برخوردارند، کمتر دچار افسردگی می‌شوند و رضایت از زندگی و شادکامی آنها بیشتر است.

کلیدواژگان: سبک زندگی اسلامی، افسردگی، شادکامی، رضایت از زندگی.

1. آدلر، آلفرد (۱۳۷۵). روان‌شناسی فردی. ترجمه: ح. زمانی شرف‌شاهی. تهران: تصویر.
2. آذربایجانی، مسعود (۱۳۸۲). تهیه و ساخت آزمون جهت‌گیری مذهبی با تکیه بر اسلام. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
3. آرگیل، مایکل (۱۳۸۹). روان‌شناسی شادی. ترجمه: مسعود گوهری انارکی و همکاران. اصفهان: انتشارات جهاد دانشگاهی.
4. اتکینسون، ریتا ال.، اتکینسون، ریچارد اس.، و هیلگارد، ارنست آر. (۱۳۹۱). زمینه روان‌شناسی. ترجمه: محمدنقی براهنی و دیگران. تهران: رشد.
5. آیزنک ،م (۱۳۹۲). روانشناسی شادی. ترجمه مهرداد فیروزبخت و خشایار بیگی. تهران: معاصر.
6. احمدی، محمدرضا و هراتیان، عباس‌علی (۱۳۹۱). اثربخشی مناسک عمره مفرده بر شادکامی و سلامت روانی. روان‌شناسی دین. ۵ (۳)، ۴۱-۶٫
7. براتی سده، ف (۱۳۹۱). روانشاسی مثبت گرا. تهران: رشد.
8. بک، آرون تی (۱۳۹۲). روان درمانی شماختی رفتاری. ترجمه مهدی قراچه داغی. تهران: رشد.
9. بهدانی، ف (۱۳۸۹). مطالعه ارتباط سبک زندگی با افسردگی و اضطراب در دانشجویان دانشکده علوم پزشکی (اسرار). تابستان ۱۳۸۹٫
10. بهرامی احسان، هادی (۱۳۸۹). رابطه بین جهت‌گیری مذهبی، اضطراب و حرمت خود. روان‌شناسی. ۶، ۴ (۲۴)، ۳۴۷-۳۳۶٫
11. پسندیده، عباس (۱۳۹۳). عوامل شادکامی در اسلام. قم: مرکز تحقیقات دارالحدیث.
12. پورافکاری، نصرت الله (۱۳۹۲). خلاصه روانپزشکی. ترجمه نصرت الله. تهران: شهرآشوب.
13. دادستان، پریرخ (۱۳۹۱). آدلر و آدلرنگری. روان‌شناسی. ۱ (۴)، ۳۰۳-۳۲۹٫
14. دیماتئو، ام (۱۳۹۰). روانشناسی سلامت. ترجمه محمد کاویانی. تهران. سمت.
15. ریس، ویلیام لولین لینفورد (۱۳۸۷). مختصر روان‌پزشکی. ترجمه فارسی: گروهی از مترجمان. زیر نظر و با ویراستاری: عظیم وهاب‌زاده. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
16. سلیگمن، مارتین، الای، والکر و دیوید روزنهان (۱۳۹۲). آسیب‌شناسی روانی. ترجمه مهدی قراچه داغی. تهران: نشر پیکان.
17. سیف، سوسن (۱۳۹۴). روانشناسی رشد. تهران: سمت.
18. نشاط دوست، طاهره و مهرابی، حمید و کلانتری، حسین‌علی (۱۳۸۷). تعیین عوامل موثر در شادکامی همسران کارکنان شرکت فولاد ممبارکه. خانواده پژوهی. ۴ (۱۵).
19. علی محمدی، کاظم و جان بزرگی، مسعود (۱۳۸۷). برسی رابطه بین شادکامی با جهت‌گیری مذهبی. روان‌شناسی. ۱ (۲).
20. علی‌پور، احمد و آگاه هریس، مژگان (۱۳۸۶). اعتبار و روایی فهرست شادکامی آکسفورد در ایرانی‌ها. روان‌شناسی تحولی. ۳ (۱۲)، ۳۱۰-۲۹۸٫
21. فتحی آشتیانی، علی (۱۳۹۲). آزمون‌های روان‌شناختی. تهران: بعثت.
22. کاویانی، محمد. (۱۳۸۸). طرح نظریه سبک زندگی بر اساس دیدگاه اسلام و ساخت آزمون سبک زندگی اسلامی و بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی آن. پایان‌نامه دکتری. دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی. دانشگاه اصفهان.
23. کاویانی، محمد (۱۳۹۱). سبک زندگی اسلامی و ابزار سنجش آن. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
24. گیلبرت، پاول (۱۳۹۲). غلبه بر افسردگی. ترجمه سیاوش جمال فر. تهران: رشد.
25. مصباح یزدی، محمدتقی (۱۳۹۰). اخلاق در قرآن. قم: مؤسسه آموزشی‌ و پژوهشی امام خمینی.
26. مرادی،مریم و جعفری، ابراهیم و عابدی، محمدرضا (۱۳۸۷). تأثیر آموزش به شیوه فوردایس بر افزایش میزان شادمانی معلمان آموزش و پرورش شهر اصفهان. طب و تزکیه. شماره ۶۶٫
27. هومن، حیدر علی (۱۳۹۲). استباط آماری در پژوهش رفتاری. تهران: پارسا .
28. هالجین، ریچارد (۱۳۹۴). آسیب‌شناسی روانی. تهران: نشر روان.
29. واتسون، دیوید (۱۳۹۳). تغییر اصلاح رفتار کودک. ترجمه فاطمه ولیانی. تهران: شهر تاب.
30. وولف، دیوید (۱۳۹۲). روان‌شناسی دین. ترجمه: محمد دهقانی. تهران: رشد.
31. Adler, (2008). Individual Psychology. New York: Basic Book inc.
32. Atkinson, R. & Other (2003). Introduction to Psychology. Harcourt Brace Jovanovich, inc.

1. Davison, G. C., & Neale, G. J. M. (2007). Abnormal Psychology. Eighth Edition London: Routledge.
2. Diener, E., Diener, M., & Diener, C. (2011). Factor Predicting the Subjective Well-being of Nations. Journal of Personality and Social Psychology, 69, 851-864.

35. Stein, H. (2002). The Style of Life Tree, available at: http://ourworld.Compuserve.com/homepages/hstein/tree.htm (accessed 25 April 2007).

1. Wilson, W. R. (1967). Correlates of Avowed Happiness. Psychological Bulletin. 67, 294-306.

Wolf, T. M., Kissling, G. E. (1995). Changes in Life-style Characteristics, Health, and Mood of Freshman Medical Students. Journal of Medical Education. 59: 6-