. تبیین رابطه فقه نظام و علوم انسانی و نقش آن در تحقق تمدن نوین اسلام | کنگره بین المللی علوم انسانی اسلامی
| امروز جمعه, ۳۱ فروردین , ۱۴۰۳ | Friday, 19 April , 2024 |
فارسی English

تبیین رابطه فقه نظام و علوم انسانی و نقش آن در تحقق تمدن نوین اسلام

امین‌رضا عابدی نژاد

دکترای فلسفه تطبیقی و استاد حوزه علمیه قم، ایران، قم

abedidavarani@gmail.com

چکیده

تبیین رابطه میان فقه نظام و علوم انسانی یکی از مهم‎ترین مقدمات و لوازم تحقق نوین اسلامی است. فقه نظام، رویکردی است فقهی که عهده‌دار کشف و استنباط احکام نظام‎واره جامعه اسلامی در ابعاد متنوع آن است. بنا بر تحلیل روشن می‌شود که اعتبارات و احکام فقه نظام همان احکام و اعتبارات نظام اجتماعی اسلام است. تمدن اسلامی نیز همان کلان‎نظام اجتماعی کارآمد است. در واقع تمدن اسلامی به نظام اسلامی تحویل می‌یابد و نظام اسلامی نیز بر فقه نظام مبتنی می‌شود. از سوی دیگر اهداف علوم انسانی دستیابی به اهداف نظام اجتماعی و برداشتن موانع و مشکلات در این مسیر است. با ارائه این تصویر می‌توان به چهار نحو رابطه میان فقه نظام و علوم انسانی قائل شد. نخستین نوع ارتباط، ارتباط در موضوع است. علوم انسانی، علم معرفت به امور انسانی و پدیده‌های اجتماعی‎اند. ازآنجاکه استنباط هر حکمی در فقه نظام متوقف بر شناخت موضوعات اجتماعی است، علوم انسانی می‌توانند موضوعات مسائل فقه نظام را توصیف و تبیین کنند. علوم انسانی در هدف نیز با فقه نظام ارتباط دارند. فقه نظام با استنباط اهداف نظام اجتماعی به عنوان هدف مشترک میان علوم انسانی و فقه نظام، می‌تواند به علوم انسانی جهت ببخشد. فقه نظام همچنین می‌تواند به تجویزات علوم انسانی، اعتبار و حجیت دهد. این اعتبار و حجیت می‌تواند تجویزات علوم انسانی را در جهت اهداف نظام اسلامی و تمدن نوین اسلامی مستقر سازد. همچنین در جامعه اسلامی اعتبارات و احکام شرعی بافت اعتباری علوم انسانی را تشکیل می‌دهند. این بافت اعتباری تعیین‎کننده نوع کنش انسان‎ها و کنشگران اجتماعی خواهد بود. به همین دلیل، به میزان تفاوت بافت اعتباری در هر جامعه، کنش‌های انسانی متفاوت خواهند بود.

کلیدواژگان: فقه نظام، علوم انسانی، تمدن نوین اسلامی.

منابع

  1. قرآن کریم.
  2. آقا‎بخشی، علی، و افشارزاده، مینو (۱۳۷۹). فرهنگ علوم سیاسی. تهران: نشر چاپار.
  3. اسدی حلّی، جمال‎الدین احمد بن محمد (۱۴۰۷ق). المهذب البارع فی شرح المختصر النافع. جلد ‎ قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  4. اسدی حلی، جمال‎الدین احمد بن محمد (۱۴۱۰ق). إرشاد الأذهان إلی أحکام الإیمان. جلد ‎ قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  5. بیرو، آلن (۱۳۷۰). فرهنگ علوم اجتماعی. ترجمه باقر ساروخانی. تهران: مؤسسه کیهان.
  6. جوادی آملی، عبدالله (۱۳۸۶). اسلام و محیط زیست. قم: مرکز نشر اسراء.
  7. حسنی، سیدحمیدرضا، و علیپور، مهدی (۱۳۹۰). پارادایم اجتهادی دانش دینی (پاد). قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
  8. حلّی، فخرالمحققین محمد بن حسن بن یوسف (۱۳۸۷ق). إیضاح الفوائد فی شرح مشکلات القواعد. جلد ‎ قم: مؤسسه اسماعیلیان.
  9. دلاور، علی (۱۳۹۶). مبانی نظری و عملی پژوهش در علوم انسانی و اجتماعی. تهران: رشد.
  10. راسخ، کرامت‎الله (۱۳۹۱). فرهنگ جامع جامعهشناسی و علوم انسانی. شیراز: دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم.
  11. سروش، عبدالکریم (۱۳۷۹). درس‌هایی در فلسفه علم الاجتماع. تهران: نشر نی.
  12. سیوری حلّی، مقداد بن عبدالله (۱۴۰۴ق). التنقیح الرائع لمختصر الشرائع. جلد ‎ قم: کتابخانه آیت‎الله مرعشی نجفی.
  13. شاله، فیلیسین (۱۳۴۷). شناخت روش علوم یا فلسفه علمی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
  14. شایان‎مهر، علیرضا (۱۳۷۹). دائره المعارف تطبیقی علوم اجتماعی. تهران: سازمان انتشارات کیهان.
  15. شریفی، احمدحسین (۱۳۹۳). مبانی علوم انسانی اسلامی. تهران: آفتاب توسعه.
  16. صدر، سیدمحمدباقر (۱۴۲۱ق). الإسلام یقود الحیاه (جلد پنجم موسوعه الشهید الصدر). قم: مرکز الأبحاث والدراسات التخصصیه للشهید الصدر.
  17. صدر، محمدباقر (۱۴۲۵). مجموعه مقالات، منهج البحث العلمی عند الامام الصدر، .
  18. صدر، سیدمحمدباقر (۱۴۲۱ق). مدرسه الاسلامیه (جلد پنجم موسوعه الشهید الصدر). قم: مرکز الأبحاث و الدراسات التخصّصیه للشهید الصدر.
  19. صدر، سیدمحمدباقر (۱۴۲۴ق). اقتصادنا (جلد سوم موسوعه الشهید الصدر). قم: مرکز الأبحاث والدراسات التخصصیه للشهید الصدر.
  20. صدری، احمد (۱۳۸۰). مفهوم تمدن و لزوم احیاء آن در علوم اجتماعی. تهران: مرکز بین‎المللی گفت‎وگوی تمدن‌ها.
  21. طباطبائی، سیدمحمدحسین (۱۳۸۷). اصول فلسفه و روش رئالیسم. قم: مؤسسه بوستان کتاب.
  22. عابدی‎نژاد داورانی، امین‎رضا (۱۳۹۴). فقه تمدن چیستی و ماهیت، همایش اولین هفته علمی تمدن نوین اسلامی.
  23. عابدی‎نژاد داورانی، امین‎رضا (۱۳۹۵). ماهیت و الزامات فقه پیشرفت، پایان‎نامه دکتری. قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی;.
  24. عاملی (شهید اول)، محمد بن مکی (۱۴۰۰ق). القواعد و الفوائد. قم: کتابفروشی مفید.
  25. عاملی (شهید ثانی)، زین‎الدین بن علی (۱۴۱۶ق). تمهید القواعد الاصولیه و العربیه. قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
  26. فروند، ژولین (۱۳۸۵). نظریه‌های مربوط به علوم انسانی. ترجمه علی‎محمد کاردان. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
  27. قانصوه، محمود (۱۴۱۸ق). المقدمات و التنبیهات فی شرح أصول الفقه. جلد ‎ بیروت: دارالمورخ العربی.
  28. محیطی اردکان، حسن (۱۳۹۰). نقش آموزه معاد در بازسازی علوم انسانی. پایان‎نامه کارشناسی ارشد. قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی;.
  29. مشکینی اردبیلی، علی (۱۴۱۶ق). اصطلاحات الأصول ومعظم أبحاثها. قم: نشر الهادی. چاپ ششم.
  30. مصباح یزدی، محمدتقی (۱۳۹۱). جامعه و تاریخ از دیدگاه قرآن. قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی;.
  31. مکارم شیرازی، ناصر (۱۴۲۷ق). دائرهالمعارف فقه مقارن. قم: انتشارات مدرسه امام علی۷٫
  32. مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۱). تفسیر نمونه. جلد ‎ تهران: دارالکتب الاسلامیه. چاپ دهم.
  33. موسوی خمینی، سیدروح‎الله (۱۴۲۰ق). الرسائل العشره. قم: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی;.
  34. میرنصیری، سیدروح‎الله (۱۳۹۴). موضوع، روش و هدف علوم انسانی از منظر علامه طباطبائی. پایان‎نامه کارشناسی ارشد. قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی;.
  35. مطهری، مرتضی (۱۳۸۲). مجموعه‌ آثار. جلد ۱۹-۲۱٫ تهران: صدرا.
  36. نظری، روح‎الله، و مظاهری، لیلی (۱۳۹۰). ارتباط تورم و توزیع درآمد در ایران، مجله اطلاعات سیاسی اقتصادی. ۲۸۴: ۲۰۶-۲۲۱٫
  37. وینچ، پیتر (۱۳۸۶). ایده علم اجتماعی و پیوند آن با فلسفه. ترجمه گروه سمت. تهران: سمت.
برچسب‌ها:, , ,

Comments are closed.

تصویر ثابت