. مدل تبلیغ بین ‎المللی اسلام بر مبنای نظریات ارتباطات بین ‎الملل | کنگره بین المللی علوم انسانی اسلامی
| امروز جمعه, ۲۳ آذر , ۱۴۰۳ | Friday, 13 December , 2024 |
فارسی English

مدل تبلیغ بین ‎المللی اسلام بر مبنای نظریات ارتباطات بین ‎الملل

احمد اولیایی

طلبه خارج حوزه، دانشجوی دکتری ارتباطات دانشگاه باقرالعلوم، ایران، قم.

ahmad.olyaei@gmail.com

چکیده

تبلیغ بین‎المللی دین اسلام یکی از اصول اساسی دین مبارک اسلام است که در بررسی‌های کلامی و روایی و قرآنی اثبات می‌شود. طبیعی است که تبلیغ در عرصه جهانی، به بستر و ابزار مناسب نیاز دارد. توسعه تکنولوژی و ورود به عرصه ارتباطات بین‎الملل که سهولت انتقال پیام و فرهنگ‌ها را به همراه داشته است می‌تواند بستر مناسب برای تبلیغ دین در عرصه بین‎الملل باشد. ارتباطات بین‎الملل (به معنای ارتباطات فراتر از مرزهای جغرافیایی و فرهنگی که بر مبنای حقوق بین‎الملل و قراردادهای و تعهدنامه‌های بین‎المللی در جریان است و از کارکردهایی همچون انتقال افکار و فرهنگ‌های متفاوت به جهانیان برخوردار است)، دارای قابلیت‌ها و ابزارهایی است که مبلغان دینی می‌توانند با به‌کارگیری آنها مسیر تبلیغ جهانی دین را آسان‌تر بپیمایند. شناخت ارتباطات بین‎الملل و ظرفیت‌های آن در جهت تبلیغ بین‎الملل دین اسلام، مسئله‌ای است که باید با تحقیق و پژوهش کانون بررسی قرار گیرد. با روش توصیفی- تحلیلی می‌توان به بررسی نظریات ارتباطات بین‎الملل پرداخت و پس از تبیین اصول تبلیغ، به ظرفیت‌های ارتباطات بین‎الملل و تبلیغ بین‎المللی دین دست یافت. در نهایت نظریاتی مانند حوزه عمومی، جامعه اطلاعاتی و جهانی‎سازی می‌توانند نظریاتی باشند که توجه به آنها ظرفیت‌هایی را در راستای تبلیغ دین روشن می‌سازد. همچنین در نظر گرفتن قوانین بین‎المللی ارتباطات مانند اصل آزادی بیان و مذهب در این راستا بسیار راه‌گشاست. به نظر می‌رسد در نهایت تدوین الگوی تبلیغ بین‎المللی تنها راه‌حل استفاده از ظرفیت‌های ارتباطات بین‎الملل برای تبلیغ بین‎المللی دین در عصر ارتباطات است. الگوی هفت‌مرحله‌ای تبلیغ بین‎المللی دین که دارای مراحل پژوهش‌های بنیادین، نتیجه‎گیری کاربردی، تدوین راهبردها، اعتبارسنجی، اتخاذ تصمیم، اجرا و بازخوردگیری است، می‌تواند الگویی مطلوب برای حل مسئله تبلیع جهانی دین باشد.

کلیدواژگان: ارتباطات بین ‎الملل، تبلیغ بین‎ الملل، نظریات ارتباطات بین ‎الملل، الگوی تبلیغ بین ‎الملل، تبلیغ جهانی اسلام.۵

منابع

  1. قرآن کریم.
  2. اسدی، علی (۱۳۷۱). افکار عمومی و ارتباطات. تهران: سروش.
  3. اسمیت، آنتونی (۱۳۷۹). ژئوپولوتیک اطلاعات. ترجمه فریدون شیروانی. تهران: سروش. چاپ دوم.
  4. انصاری، باقر (۱۳۸۶). حقوق ارتباط جمعی. تهران: سمت.
  5. آرایی درونکلا، میثم (۱۳۹۰). حقوق بینالملل ارتباطات. تهران: سروش.
  6. باهنر، ناصر (۱۳۷۸). «ارتباطات میان‌فرهنگی و روابط بین‌المللی»، فصلنامه رادیو و تلویزیون. پیش‌شماره ۲، صص ۲۵-۴۰٫
  7. برنز، پیتر (۱۳۸۵). درآمدی بر مردمشناسی گردشگری. ترجمه هاجر هوشمندی. تهران: نشر افکار.
  8. بیات، عبدالرسول و دیگران (۱۳۸۶). فرهنگ واژهها. قم: اندیشه و فرهنگ اسلام. چاپ سوم.
  9. پولن، رمون (۱۳۸۰). حقیقتها و آزادی. ترجمه عباس باقری. تهران: نی.
  10. جوادی آملی، عبدالله (۱۳۷۲). شریعت در آینه معرفت. قم: مؤسسه فرهنگی رجاء.
  11. دالگران، پیتر (۱۳۸۰). تلویزیون و گستره عمومی (جامعه مدنی و رسانههای همگانی). ترجمه مهدی شفقتی. تهران: سروش. چاپ دوم.
  12. دربیکی، بابک (۱۳۹۵). «جامعه اطلاعاتی و تغییر در مفهوم شهروندی». موجود در: http://rasekhoon.net.
  13. رضی، حسین (۱۳۷۷). «ارتباطات میان‌فرهنگی»، فصلنامه دین و ارتباطات۷. ۶ و ۷، صص ۱۳۵-۱۶۶٫
  14. رهبر، مریم (۱۳۸۱). آزادی اطلاعات و ارتباطات در حقوق بینالملل. تهران: ابوعطا.
  15. زورق، محمدحسن (۱۳۸۶). ارتباطات و آگاهی. تهران. انتشارات دانشکده صدا و سیما.
  16. فاکس، جاناتان و شموئل سندلر (۱۳۸۹). دین در روابط بینالملل. ترجمه محمد حسن‌خانی. تهران: دانشگاه امام صادقعلیه السلام.
  17. فرونچی، ناصر (۱۳۸۴). ارتباطات بینالملل و کشورهای جهان سوم. تهران: کنکاش دانش‌ها.
  18. گل‌محمدی، یحیی (۱۳۸۲). فرهنگ در عصر جهانی شدن (مجموعه مقالات). تهران: روزنه.
  19. محکی، علی‌اصغر (۱۳۸۰). «رسانه‌های جهان‌گستر و روابط بین‌الملل»، فصلنامه پژوهش و سنجش. ۲۵، صص ۱۵-۳۲٫
  20. موحد، مجید (۱۳۸۷). جهانی شدن و دین فرصتها و چالشها. تهران. نشر احیاگران.
  21. مهدی‌زاده، سیدمحمد (۱۳۸۳). «اینترنت و حوزه عمومی»، فصلنامه رسانه، ۵۹، صص ۱۱۱-۱۳۲٫
  22. مهدی‌زاده، سیدمحمد (۱۳۸۹). نظریه‌های رسانه: اندیشه‌های رایج و دیدگاه‌های انتقادی. تهران: نشر همشهری.
  23. وبستر، فرانک (۱۳۸۰). نظریههای جامعه اطلاعاتی. ترجمه اسماعیل قدیمی. تهران: قصیده‌سرا. چاپ دوم.
  24. همایون، محمدهادی (۱۳۸۴). جهانگردی ارتباطی میان‌فرهنگی. تهران: دانشگاه امام صادق علیه السلام.

 

برچسب‌ها:, , , , ,

Comments are closed.

تصویر ثابت