“درآمدی بر نقش نظام رسمی تعلیم و تربیت اسلامی در تأمین منابع انسانی”
ولی الله نقی پور فر
هیئت علمی دانشگاه قم
چکیده
نظام تعلیم و تربیت رسمی در اسلام مبتنی بر مراحل رشد، ۴ مقطع دارد که هر یک از این مقاطع شش و هفت‌ساله است؛ مقاطع شش‌ساله ناظر به تعلیم و تربیت دختران و مقاطع هفت‌ساله ناظر به تعلیم و تربیت پسران است. از مقطع شکل‌گیری نطفه تا شش و هفت‌سالگی، یک مقطع اساسی در این نظام تربیتی اسلامی است که متأسفانه در «سند تحول بنیادین» از آن غفلت شده است.
منابع انسانی قابل‌قبول سازمان‌ها، شخصیتی مرکب از دو هویت ارزشی و حرفه‌ای دارند. نظام تعلیم و تربیت رسمی اسلامی متکفل شکل‌گیری این دو هویت، در مقاطع چهارگانه مبتنی بر مراحل رشد است. مقطع اول و دوم، متکفل شکل‌گیری هویت ارزشی مبتنی بر محوریت موسیقی و محتوای قرآن کریم است. مقطع سوم، متکفل شکل‌گیری هویت حرفه‌ای خانواده‌محور و شغل‌محور برای بازار کار و زندگی خانوادگی است. مقطع چهارم، ناظر به تربیت نخبگان و گسترش مرزهای علم و تولید آن است.
کلیدواژه‌ها: درآمد، نظام رسمی، تعلیم و تربیت، اسلام، تأمین، منابع انسانی.
منابع:
- قرآن کریم.
- نهج‌البلاغه، سیدرضی. ۱۳۷۹٫ ترجمه محمد دشتی. قم. نشر مشرقین.
- بابایی(وزیر سابق آموزش و پرورش). ۱۶/۳/۱۳۹۴ش. تهران. مصاحبه با خبر گزاری فارس نیوز.
- بحرانی، سید هاشم. ۱۴۱۶ه.ق. البرهان فی تفسیر القرآن. قم. نشر بعثت.
- بحرانی، یوسف. ۱۴۲۳ه.ق. ۲۰۰۲ م. الدرر النجفیه من الملتقات الیوسفیه. بیروت. دار المصطفی لاحیاء التراث.
- کتاب مقدس، عهد عتیق. ۱۹۸۷م. انجمن پخش کتب مقدسه.
- حرّ عاملی، محمد بن حسن. ۱۴۰۳ ه.ق. وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه. تحقیق عبدالرحیم ربانی شیرازی. بیروت. دار احیاء التراث العربی. چ۵ .
- خبرگزاری ایسنا، ۹/۸/۹۳ و ۱۹/۹/۹۳،.
- خویی، سید ابوالقاسم موسوی. ۱۴۲۶ه ق. ۲۰۰۵ م. مصباح الفقاهه. قم. نشر احیاء آثار الامام الخویی. چ۱٫
- راوندی، سید فضل الله بن علی الحسینی.۱۳۳۷ ش. النوادر. قم. دار الحدیث. چ ۱٫
- سند تحول بنیادین آموزش‌وپرورش. ۱۳۹۰ش. تهران. دبیر خانه شورای عالی انقلاب فرهنگی.
- شهید ثانی، زین الدین بن علی العاملی. منیه المرید فی ادب المفید و المستفید. ۱۴۰۹ ه.ق.، قم. مکتب الاعلام الاسلامی. چ ۱٫
- صدوق، محمد بن علی بن الحسین بابویه قمی. ۱۳۶۱ش. معانی الاخبار. تحقیق علی اکبر غفاری. قم. النشر الاسلامی.
- ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ. من لا یحضره الفقیه. تحقیق علی اکبر غفاری. قم. النشر الاسلامی. چ۲٫
- طبرسی، حسن بن فضل. ۱۳۹۲ق. مکارم الاخلاق. قم. نشر رضی. چ۶٫
- طبرسی، علی. مشکات الانوار فی غرر الاخبار. ۱۴۱۸ ه.ق. قم. دار الحدیث. چ ۱٫
- طوسی، محمد بن حسن بن علی. ۱۳۶۴ش. تهذیب الأحکام فی شرح المقنعه. تهران. دار الکتب الاسلامیه. چ۲٫
- فیض کاشانی، محمدمحسن. ۱۴۰۶٫ الوافی. اصفهان. دفتر مدرسه امام علی (ع). چ۱٫
- ـــــــــــــــــــــــــ. ۱۴۱۶ ه.ق. الصافی. تهران. مکتبه الصدر. چ ۲٫
- کلینی، محمد بن یعقوب. ۱۳۶۵٫ الکافی. تهران. دارالکتب الإسلامیه.
- لیثی واسطی، علی بن محمد. ۱۳۷۶ ش. عیون الحکم و المواعظ. قم. دارالحدیث. چ۱٫
- متقی هندی، متقی بن حسام الدین. ۱۴۰۹ق. کنزالعمال فی سنن الأقوال و الأفعال. بیروت. مؤسسه الرساله.
- مجلسی، محمدباقر. ۱۴۰۳ ق. بحارالأنوار الجامعه لدرر أخبار ائمه الاطهار. بیروت. دار احیاء التراث العربی.
- محمدی ری‌شهری، محمد. ۱۳۶۷٫ میزان الحکمه. قم. مکتب الإعلام الاسلامی. چ۲٫
- مفید، محمد بن محمد بن نعمان. ۱۴۱۴ – ۱۹۹۳ م. الاختصاص. بیروت. دارالمفید. چ۲٫
- نقی‌پورفر، ولی‌الله. ۱۳۷۸٫ پژوهشی پیرامون تدبر در قرآن. قم. نشر اسوه. چ ۳٫
- ـــــــــــــــ. ۱۳۹۱٫ مقاله «جایگاه نهاد خانواده در سیاستگذاری نظام اسلامی». کتاب زن و خانواده. ج۱٫ تهران. دبیرخانه نشست اندیشه‌های راهبردی. چ۱٫
