بررسی رابطه نگرش مذهبی با تحریفات شناختی و علاقه اجتماعی زوجین شهر اصفهان
نرجس تقی زاده[۱]
رضوان السادات جزایری[۲]
.[۱]دانشجوی کارشناسی ارشد مشاور خانواده دانشگاه اصفهان، (نویسنده مسئول). اصفهان. ایران.
[۲]. عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان. اصفهان. ایران.
چکیده
دین و مذهب یکی از اموری است که تأثیر انکارناپذیری بر زندگی انسان دارد. یکی از ابعاد دین و مذهب، افکار و نگرشهایی است که فرد مطابق با دین و مذهب خود کسب کرده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه این باورهای مذهبی با شناختها و تحریفات شناختی و نیز میزان علاقه اجتماعی زوجین است.
نمونه پژوهش حاضر از ۱۲۰ فرد متأهل در شهر اصفهان تشکیل شده است که به پرسشنامههای نگرش مذهبی، تحریفات شناختی بین فردی و علاقه اجتماعی پاسخ دادهاند. دادهها بهروش بررسی همبستگی با استفاده از نرمافزار spss تحلیل شد. نتایج پژوهش حاضر با استفاده از دو آزمون ناپارامتری اسپیرمن و تایو بی کندال نشان داد که بین نگرش مذهبی و تحریفات شناختی رابطه منفی و معنادار، و بین نگرش مذهبی و علاقه اجتماعی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.
نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که نگرش مذهبی نقش بسیاری در رابطه زوجین دارد؛ بهگونهای که با افزایش نگرش مذهبی میتوان انتظار داشت تحریفات شناختی زوجین کاهش یافته و علاقه اجتماعی آنها افزایش یابد.
کلیدواژهها: نگرش، مذهب، نگرش مذهبی، علاقه اجتماعی، تحریفات شناختی.
کتابنامه
اسماعیلی، ع. قربانعلی پور، م. ۱۳۹۱٫ «اثربخشی افزایش علاقه جتماعی در کاهش علائم کودکان ۱۱-۸ ساله مبتلا به اختلال نارسایی توجه بیشفعالی شهر ارومیه». فصلنامه افراد استثنایی. ۲(۶). صص ۱۳۳-۱۱۵٫
بهرامی احسان، ه. ۱۳۷۸٫ «بررسی مقدماتی میزان اعتبار و قابلیت اعتماد مقیاس جهتگیری مذهبی». مجله روانشناسی و علوم تربیتی. دوره جدید (۱). صص ۹۰-۶۷٫
بهاری، ف. ۱۳۸۸٫ «تأثیر مداخلههای امیدمحور، بخششمحور و ترکیبی از این دو بر تعارض زناشویی، تحریفهای شناختی بین فردی زوجهای متقاضی طلاق شهر اصفهان». پایاننامه دکتری مشاوره. دانشگاه اصفهان. دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی.
بیانی، ا. گودرزی، ه. بیانی، ا. محمدی کوچکی، ا. ۱۳۸۷٫ «رابطه بین جهتیابی مذهبی و افسردگی و اضطراب در دانشآموزان». مجله سلامتی روانی. ۱۰(۳). صص ۲۱۴-۲۰۹٫
حسین زاده، ع. ۱۳۸۷٫ «تحریفهای شناختی». مجله معرفت. ۱۷(۳۵). صص ۸۱-۷۱٫
خدایاری فرد، م. غباری بناب، ب. شکوهی، ی. ۱۳۸۰٫ «اعتباریابی تحقیقات روانشناسی در زمینه مذهب». مجله اندیشه و رفتار. ش ۲٫ صص ۸۲-۷۴٫
خدایاری فرد، م. شهابی، ر. زردخانه، س. ۱۳۸۶٫ «رابطه نگرش مذهبی با رضایتمندی زناشویی در دانشجویان متأهل». فصلنامه خانوادهپژوهی. ش ۱۰٫
دلاور، ع. ۱۳۸۳٫ روش تحقیق در روانشناسی و علوم تربیتی. تهران. نشر ویرایش.
دیاریان، م. ۱۳۹۱٫ «بررسی رابطه علاقه اجتماعی، دینداری و ویژگیهای شخصیتی و عوامل دموگرافیک با کیفیت رابطه زناشویی و ارائه مدل معادله ساختاری پیشبینی کیفیت رابطه زناشویی». پایاننامه دکتری مشاوره. دانشگاه اصفهان. دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی.
سراج زاده، س. توکلی، م. ۱۳۸۰٫ «بررسی عملیاتی دینداری در پژوهشهای اجتماعی». نامه پژوهش. ش ۲۰، صص ۳۵-۲۳٫
رئیس پور، ح. ۱۳۸۸٫ «اثربخشی آموزش نگرش مذهبی بر سلامت روان دانشآموزان دبیرستانی شهر اصفهان». پایاننامه کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی. دانشگاه اصفهان. دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی.
میرزمانی، م. محمدی، م. ۱۳۸۰٫ «بررسی ارزش مذهبی در گروهی از بیماران ذهنی براساس تست آلپورت، ورنون و لیندزی». مجله حکیم. ۴(۱). صص ۵۱-۸٫
وحدانی، ف. ۱۳۸۹٫ «بررسی عوامل روانشناختی و جامعهشناختی مؤثر بر سلامت روان زنان متأهل شاغل (مطالعه موردی شهر قروه)». پایاننامه کارشناسی ارشد مطالعات زنان. دانشکده ادبیات و علوم انسانی. گروه علوم اجتماعی.
Hamamci, Z. Buyukozturk, S. 2004. The Interpersonal Cognitive Distortions Scale: development and psychometric characteristics. Psychological Reports. 95(1). P 291-303.
Koenig, H. G. 2004. Spirituality, Wellness and quality of life. Sexuality Reproduction and Menopause. 2. P 74-82.
Leak, E. K, Leak, G. K. 2006. Adlerian Social Interest and Positive Psychology. Journal of Individual Psychology. 62. P 207-223.
Trevino, M. K, Pargament, I. K, Cotto, S, Leonard, C. A, et al. 2007. Religious Coping and Physiological, Psychological, Social, and Spiritual Outcomes in Patients with HIV/AIDS; Cross-Sectional and longitudinal Findings. AIDS and Behavior. 14(2). P 89-379.