مسعود مطهری‌نسب

دکترای علوم سیاسی و مدرس گروه معارف اسلامی دانشگاه اصفهان، ایران، اصفهان.

 motahari1200@gmail.com

چکیده

ماهیت پیچیده و بین‌رشته‌ای مطالعات تمدنی، سطحی فراتر از روش‌های تخصصی علمی و رویکردهای متفاوت مطالعات تمدنی دارد. تأکید بر هر یک از این ‎روش‌ها و رویکردها و غفلت از رویکردهای دیگر، تفکر تمدنی را دچار تقلیل‌گرایی خواهد کرد. هدف این پژوهش ارائه روش‎پژوهی به عنوان یک ساختار فکری مجموعه‌نگر است که به واسطه آن رویکردها و روش‌های مختلف علمی به نحو بنیادی، راهبردی و کاربردی در حوزه مطالعات تمدنی با یکدیگر مرتبط می‌شوند. در این پژوهش تلاش شده است تا با روش تحلیلی و مدل‎سازی چگونگی کاربرد روش‎پژوهی در مطالعات تمدن اسلامی بررسی شود.

کلیدواژگان: روش ‎پژوهی، روش‎ شناسی، مطالعات تمدنی، تمدن اسلامی.

منابع

1. ایمان، محمدتقی (۱۳۹۱). فلسفه روش تحقیق در علوم انسانی. قم: انتشارات پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
2. جمعی از نویسندگان (۱۳۸۸). جستاری نظری در باب تمدن. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
3. چیتیک، ویلیام (۱۳۸۸). علم جهان، علم جان. ترجمه امیرحسین اصغری. تهران: نشر اطلاعات.
4. دادگر، یدالله (۱۳۸۵). مفاهیمی‌از فلسفه اقتصاد، روزنامه دنیای اقتصاد. ش۹۹۴، ۱۱/۴/۸۵٫
5. داوری اردکانی، رضا (۱۳۷۹). اتوپی و عصر تجدد. تهران: نشر ساقی.
6. رهادوست، بهار (۱۳۸۳). علم‌گرایی و پوزیتیویسم در کتابداری و اطلاع‌رسانی/ تهران: جهان کتاب.
7. زرین‌کوب، عبدالحسین (۱۳۷۵). تاریخ در ترازو. تهران: انتشارات امیرکبیر.
8. عطاس، نقیب (۱۳۷۴). اسلام و دنیوی‌گروی محمد. ترجمه احمد آرام. تهران: انتشارات مؤسسه مطالعات دانشگاه تهران و مؤسسه بین‌المللی اندیشه و تمدن اسلامی مالزی (ایستاک).
9. بل، وندل (۱۳۹۲). مبانی آینده‌پژوهی. ترجمه مصطفی تقوی و محسن محقق. تهران ناشر: انتشارات مرکز آینده‎پژوهی علوم و فناوری دفاعی.
10. Gordon, T. J. and Glenn, J. C. (1993). Issues in Creating the Millennium Project: Initial Report from the Millennium Project Feasibility Study, United Nations University.
11. Lijphart, Arendt (1971). Comparative Politics and the Comparative Method, The American Political Science Review, 65 (3).